Apa yang Prof. M cuba sampaikan???!

Tersebutlah kisah, seorang pensyarah yang lebih dikenali dgn nama Prof.M [bukan nama sebenar]. Anak jati kelahiran Bangladesh yang telah lama bermastautin di Negaraku, Malaysia (adalah dalam beberapa tahun, sebelum seorang aku bergelar sebagai student). Apa yang menarik tentang beliau?? Penggunaan bahasa ‘Banglish’ yang amat pekat dan sukar difahami. Seluruh pelajar jurusan Civil UMS dengan bangganya pasti mengenali beliau.

 

Menurut beberapa sumber yang boleh dipercayai, beliau merupakan antara tenaga pengajar yang paling berdedikasi. Kiranya kalo ada ‘Anugerah Pensyarah Paling Dedikasi’, barangkali besar peluang beliau untuk menerima anugerah tersebut. Tahniah, tahniah. Ini benar-benar pujian keh~ Tiada niat di hati seorang aku untuk menyelitkan kata-kata berupa ejekan kepada beliau…

 

Mengapa seorang aku bisa begitu yakin mengeluarkan statement yang sedemikian rupa??? Kerana aku sendiri merupakan pelajar beliau sejak setahun yang lalu. Derita dan suka duka dalam kelaz beliau. Biarlah jadi kenangan bagi students beliau saja. Usah dibangkit menambah beban jerk.. hi hi hi..

 

Beliau merupakan satu-satunya pensyarah yang mempergunakan masa 2 jam malah lebih dalam kelaz beliau untuk memberi pengajaran tanpa jemu, tanpa setitik air pun masuk dalam tekak beliau dan tanpa rehat sepanjang kelaz beliau. Memang ‘tabik’ la.. Tepukan gemuruh bagi usaha murni beliau.

 

Harus difahami disini, entri aku kali ini bukanlah untuk mengutuk, menghina atau apa-apa perkara yang berkaita dalam menjatuhkan air muka lebih-lebih lagi air minum beliau. Tujuan entri seorang kau kali ini adalah untuk meluahkan rasa yang kian lama terpendam sejak mula aku bertemu dan belajar dalam kelaz beliau.

***

 

Sebagai seorang pelajar yang agak-agak average dalam kelaz beliau, seorang aku memang sedikit kurang layak untuk mengkritik beliau, jauh sekali untuk mengutuk cara beliau memberi pembelajaran secara ‘2-way-communication’ dalam kelaz. Tapi apakan daya, seorang aku sungguh-sungguh tidak dapat memahami apa yang cuba beliau sampaikan dalam kelaz beliau.

 

Subjek yang beliau ajar memang tip top superb la~, dan kerana itu seorang aku tepaksa dengan sepenuh hati untuk cuba memahami setiap bait perkataan beliau. Malangnya, kemampuan aku begitu terbatas. Sungguh ku tak mampu~ewah. Ada kalanya, seorang aku cukup rasa bersalah sebab tidak memberi perhatian sepenuhnya dalam kelaz beliau.

 

Tapi apabila aku perhatikan ragam rakan sekelas yang lain, rasanya hanya 10% sahaja yang memberi perhatian. Itupun dalam waktu terbatas yakni 30 minit pertama kelaz beliau. Seterusnya, . . . masing-masing akan mengadakan aktiviti sendiri hinggalah beliau mula melilau mencari mangsa untuk membantu beliau menconteng dinding ‘whiteboard’. Urm…

 

Apa yang lebih menyedihkan?! Bila semua orang macam patung ja time-time beliau tanya soklan yang agak-agak power ja di depan. Semua tetiba buat muka macam baru mao paham. Sadis~ Mengapa berlaku demekian? Besar kemungkinan dari pemerhatian aku sendiri, sebab memang hanya sekor-2 ja dalam kelaz aku yang paham apa yang beliau cuba untuk sampaikan.

 

Rasanya cukuplah sampai sini coretan seorang aku kali ini. Mao tulis lebih, takut menyinggung pula, lagipon kelaz Prof. M sudah pun tamat hari ini. HUHUHU. Nanti lama-lama taip takut terkutuk yang berlebihan pula. Maka sudah lah sudah~

 

p/s: Prof M sooooo soriiiiiieeeeeee…